Over de dood en het leven daarna

Elisabeth Kübler-Ross

72 Blz., ISBN 90 263 1676 3     
Uitgeverij Ambo, 1985. Zeventiende druk 2005     


Op het gebied van het onderzoek naar sterven en dood moet Elisabeth Kübler-Ross als dé autoriteit worden beschouwd. In de ontelbare uren die ze bij stervenden doorbracht, maakte ze aantekeningen van hun gedrag en tekende ze hun uitspraken op.
Het werd haar duidelijk dat zij die door de dood zijn getekend, niet aan hallucinaties lijden wanneer ze beweren gestorven personen te zien die op hen wachten. Klinisch dode blinden bijvoorbeeld deelden haar mee dat ze tijdens de uittreding uit hun lichaam weer konden zien, terwijl kinderen die door toepassing van chemotherapie kaal waren geworden, in hun buitenlichamelijke toestand al hun haar weer hadden.
De stervenden en de weer tot leven gewekte klinische doden zijn de belangrijkste bronnen voor het onderzoek van Elisabeth Kübler-Ross naar het leven na de dood. Uit dit onderzoek vloeit voort ´dat elke soort dood waarover de wetenschappers spreken, in realiteit helemaal niet bestaat, want de dood is een overgaan in een nieuwe bewustzijnstoestand, waarin men de mogelijkheid heeft om zowel qua ziel als qua geest te groeien´.

Elisabeth Kübler-Ross is een wereldbekend medicus, psychiater en thanatoloog, bekend door haar werk met kinderen en aids-patiënten, terwijl zij ook de hospitiumbeweging in de Verenigde Staten heeft geïntroduceerd. Haar boeken zijn vertaald in twintig talen.


(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)     



Terug naar de vorige pagina