Fluor? Liever niet..!
H.C. Moolenburgh, arts & N.J.H. Steenhoff, tandarts
& A.J.I. Kutsch Lojenga-Leenhouts, verpleegkundige
Uitgeverij Primo Vere B.V., 1990
Met een zeker fanatisme wordt van allerlei kanten druk op ons uitgeoefend om toch vooral fluor te gebruiken
in de strijd tegen tandbederf.
Het gebruik ervan zou een noodzakelijke voorwaarde zijn om een gaaf gebit te verkrijgen en te behouden.
Dat is de boodschap van de consultatiebureaus en de meeste tandartsen.
Maar wist u bijvoorbeeld dat fluor een bijne even dodelijk vergif is als arsenicum?
En wist u ook dat door fluorgebruik op den duur het geestelijk weerstandsvermogen van mensen kan worden aangetast?
Fluoride neemt de oorzaak van een slecht gebit niet weg en blijkt bepaald niet ongevaarlijk. Integendeel!
Met talloze onderzoeksresultaten en voorbeelden uit de dagelijkse huisartsenpraktijk, waarin kinderen op het
spreekuur verschijnen met o.a. fluorvergiftigingsverschijnselen, wordt aangetoond dat het massaal gebruiken
of innemen van fluoride d.m.v. tandpasta, tabletjes, druppels, spoelingen etc. kwalijke gevolgen kan hebben
voor de gezondheid van (u en) uw kinderen, zowel op korte als op lange termijn.
Aan het woord komen een aantal ouders met hun ervaringen bij de tandarts of het consultatiebureau.
Verder wordt in dit boek een alternatief aangeboden waarbij niet de symptomen van tandbederf te lijf worden
gegaan, maar juist de oorzaak ervan wordt aangepakt.
Fluor heeft misschien, en hooguit plaatselijk, op het glazuur van de tanden een goede invloed.
In dit boek wordt daarom dieper ingegaan op de achtergronden van het fluorgebruik en de gevolgen ervan voor het hele lichaam.
(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)