Kalevala
Het grootse Finse heldenepos in een volledige proza-uitgave
Prozabewerking: Inge Ott, vertaling: J.C. Ebbinge Wubben
Verzameld door Elias Lönnrot
Uitgeverij Christofoor, 1979
In oude tijden vertelden de eenvoudige bewoners van Finland, de boeren, vissers en jagers elkaar in de lange
donkere winters de verhalen van de Kalevala. Vaak ook zongen zij, zittend tegenover elkaar, de ritmisch gevormde
teksten. Zo leefde dit grote Finse heldenepos jarenlang voort onder de Finse bevolking. En zoals de gebroeders
Grimm door het Duitse land trokken om uit de mond van de ouderen onder de bevolking de sprookjes op te tekenen,
zo ging Elias Lönnrot ook rond door het Finse land met zijn vele eilandjes en verzamelde de brokstukken
van dit heldendicht.
Hij ´componeerde´ de talloze verhalen tot de Kalevala zoals wij die kennen, voegde de verhalen te
zamen en vulde hier en daar de leemten aan.
Onder de grote epen van de wereldliteratuur neemt de Kalevala een soortgelijke plaats in als het werk van
Homerus of het Gilgamesch epos. De oorspronkelijke dichtvorm met zijn vaak lange uitweidingen en herhalingen
zal in onze tijd velen de toegang tot dit heldendicht bemoeilijken. Daarom maakte Inge Ott deze prozabewerking
waarbij ze al te uitgebreide herhalingen inkortte of vereenvoudigde.
De verhalen van dit boek geven de boeiende belevenissen weer van de tovenaar en zanger Väinämöinen,
de meestersmid Ilmarinen en de vrolijke Lemminkainen. Twee grote motieven weven door alle verhalen heen:
de tegenstelling tussen het schemerduistere land in het Noorden Pohjola, en het welvarende Kalevala, en de strijd
tussen deze twee landen om de sampo, de wonderbaarlijke, raadselachtige ´molen´, die geluk, rijkdom
en welvaart aan zijn bezitter schenkt.
(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)